fasiq

[Arab]

1. tidak mempedulikan perintah Allah:
golongan yang ~;

2. berdosa besar, buruk (jahat) perangai:
jangan gila hendak membuat kerja yang ~ itu;

3. orang yang berdosa besar (buruk kelakuan, jahat);

memfasiqkan menganggap (mengira, mengatakan, dan lain-lain) fasiq;

kefasiqan perihal fasiq, kejahatan, kegilaan:
hijrah daripada kemiskinan, kemungkaran, dan ~ kepada ketaatan, kemakrufan, dan kesolehan.