syahid

[Arab]

1. saksi (yang menegakkan atau mempertahankan kebenaran agama Islam), orang yang mati kerana agama Islam, mati dalam perang sabil:
perlawanan itu berakhir dengan ketiga-tiga orang pihak Quraisy telah terbunuh dan seorang daripada pihak Islam telah ~;

2. [arkaik] mati berdarah (terbunuh):
setelah Raja Rekan merasai luka itu maka ditikamnya Sultan Abu Shahid, maka baginda pun mati ~lah;

kesyahidan keadaan syahid:
~ al-Hallaj yang luar biasa apabila melukiskan mistik.