layu

1. kering dan kecut (daun, bunga, dan lain-lain), tidak berseri atau tidak segar lagi, lisut:
kajang orang kajang berlipat, kajang saya mengkuang ~;

2. [kiasan] pucat dan lesu (orang), tidak bergaya, tidak sihat, merana:
gadis tua yang sudah ~;
~ bunga
(barang yang) sudah lama tetapi masih elok (kain dan lain-lain);
~ malap [Kelantan] terlalu letih;
dianjak ~, dibubut (dianggur) mati = diasak (pindah) ~, dicabut mati (peribahasa) keputusan yang muktamad (tidak dapat diubah-ubah lagi);

melayukan [arkaik] menyebabkan jadi layu (melayurkan, menganggurkan, dan lain-lain):
bilamana bunga itu hendak menjadi putik maka datang sahaja panas matahari ~ bunga itu;

layu-layuan
1. sesuatu yang layu;

2. = padi ~ [Minangkabau] padi yang telah mulai kering;

kelayuan
1. keadaan layu;

2. = layuan [kiasan] kemangkatan (raja).

berkongsi